I am a blogger.

I am a blogger. Ha. Is dat even wat. Ik type wat dus ik blog. Gaat die vlieger op? Geen idee. Ik loop al jaren met het idee van een blog in mijn hoofd. En ik ben al een keer met een blog begonnen. Over heel wat anders dan dit. Een artikel en toen was ik er klaar mee. Nee dat is niet waar. Toen was mijn perfectionist niet blij en toen was ik niet blij en toen dacht ik; laat maar. Niemand heeft overigens ooit deze blog gezien, dat even terzijde. Maar nu, jaren later, ga ik weer. En als je dit leest dan heb ik dus op ‘publiceer’ gedrukt en staat dit er. Net zoals mijn blogs over mijn halve marathon. Want hiermee wilde ik beginnen. Omdat dit voor mij een mijlpaal was. Deze blog is er ook één. Mijn blog zal verdwalen in de wirwar aan allerlei andere interessante en inspirerende blogs, maar ik vind het eigenlijk wel fijn zo om mijn eigen verhalen te delen en uit te werken. De perfectionist in mij vertraagt me nog wel eens, maar ik zag laatst een boek met de titel: “de moed van imperfectie”. En dus dacht ik; ja dit is ook moedig. Soms moet je gewoon durven om iets los te laten. Dat heb ik het afgelopen jaar wel geleerd. Los laten. En gewoon durven om imperfect te zijn. Dat klinkt ook misschien niet streberig, maar eigenlijk is dit het juist wel. Want een perfectionist vind nooit iets perfect. En als je altijd maar blijft streven naar meer, dan denk ik dat je nooit gelukkig bent. Dus dat wil ik niet. Tuurlijk zit er altijd een drang in me naar verbetering en meer, sneller, beter, en jezelf verbeteren. Ik denk ook niet dat dit verkeerd is, maar ik denk wel dat je ook tussendoor tevreden moet kunnen zijn. En dus noem ik me vanaf dit punt een blogger. Want: nee het is niet maar 1 artikel. De perfectionist in me wilde een perfecte pagina vol geladen met waanzinnige content. Maar dat is er niet zomaar. En waarom zou ik nu al niet mijn verhaal delen? Verhalen maak je ook nog eens samen. Dus misschien leert deze blog-reis me juist wel andere dingen of ga ik anders tegen mijn blog aankijken waardoor hetgeen wat ik nu heb uitgewerkt er misschien straks niet eens komt te staan. Of misschien wel en misschien volgt er wel meer. You never know. Voor mij is bloggen het delen, met elkaar verbinden, creeren en inspireren. En nog veel meer. Daar waar creativiteit en passie en energie bij elkaar komen. Omdat het kan. En omdat ik mijn verhaal best een beetje wil delen. Omdat ik het graag wil delen.

Voor nu denk ik dat jullie me wel een keer zat zijn. Ik ben in ieder geval trots dat ik deze stap durf te zetten en ik ga ervoor en ga jullie vermaken met mijn FIERCENESS. Want het is FIERCE om jezelf te zijn. Wat ervoor nodig is? Het durven zetten van een eerste stap. De rest komt wel……….