Het was weer een mooi sportief weekend! Op zaterdag begon het weekend met een 5 km wedstrijdje in Rijssen. My hometown! Het was een ‘Ladies only run’, dus alleen dames mochten mee rennen. Normaal geef ik me niet snel op voor zo’n vrouwen-only race, maar gezien het feit dat het in mijn woonplaats was, ik wel een keer een 5 KM wedstrijdje wilde lopen, ik toch alleen thuis zou zijn, het maar 8 euro inschrijving kostte en er een leuke medaille bij zat maakte het dat ik me snel inschreef. Omdat ik zondag de Stevensloop zou gaan lopen, wilde ik eigenlijk niet vol gas er in gaan. Maar ik was wel benieuwd wat ik zou kunnen ‘presteren’ op zo’n heel erg lokale run (de echt snelle dames en heren van nationale klasse zouden wel niet naar zo’n simpel event af komen, dacht ik). Ik moet altijd wel wennen aan het feit dat mensen ook echt totaal voor de ‘fun’ zo’n loop doen (ik ben toch altijd lichtelijk competitief), zo liepen er 2 dames in schilderskostuum 5 km lang met een ladder tussen zich in (!). Het was dus grappig hoe dit contrast in de race was.
Vooraf aan de race
Voordat de race startte had ik een heerlijke ochtend. Lekker uitslapen, goed ontbijtje, bakje koffie, m’n lieve hondje uitlaten. No stress! Heerlijk! Het was wel erg druilerig en regenachtig weer, dus was het wel even wikken en wegen wat ik aan zou trekken. Ik besloot mijn trail tight aan te doen en een longsleeve. Voor de zekerheid nam ik een jasje mee. Mijn moeder (tevens mijn cheerzone) haalde me op en 5 minuutjes later waren we op de bestemming (hoe heerlijk is dat!). Parkeren was nog even puzzelen, maar we liepen relaxt naar de start. Even startnummer ophalen, nog een sanitaire stop en op naar de start. Het was een simpele race; 2 rondjes van 2,5 kilometer.
De start
Omdat ik totaal geen verwachtingen had, stond ik heel relaxt aan de start. Dansje met vrijwilliger hier, dansje met vrijwilliger daar, gezellig kletsen en lol hebben. Onwijs leuk! Hartslag lekker laag… Heerlijk! Ik ging wel bewust vooraan staan, want ik vind het zelf erg vervelend als ik mezelf moet ‘opblazen’ als ik mensen moet inhalen. Ik denk; laat ze lekker langs mij gaan ;).
Vlak voor de start begon het wel te kriebelen: zou ik toch gas gaan geven? Waarom niet? Ik zag naast me wat dames van de Atletiek Vereniging Rijssen verschijnen ; snelle dames, dus. Ik denk; ga gewoon snel van start en zie wel hoe het gaat. En zo gingen we de laatste minuut aan… aftellend van tien tot 0 en daar gaan we! Ik miste net de snelheid van de andere dames in de start, was even afgeleid haha :).
Dansjes en super relaxt voor de start 😉 Foto door: Gerard Nieuwenhuis
Smile! Happy face zo voor de start 🙂 totaal geen stress haha! Foto door: Gerard Nieuwenhuis
Het eerste rondje (2,5 kilometer).
De eerste kilometer ging ik vol gas. Ik zag in een flits mijn horloge onder de pace van 4 schieten. Oeps! Dat zal nooit goed gaan. Toen 4’08”. Nee. Dat trekken we niet. Iets gas terug, haha. Maar de eerste kilometer ga ik nog boven mijn kunnen met een pace van 4’28”. Het parcours is bovendien wat glibberig op stukken en bij kilometer 2 ga ik bijna onderuit. Oppassen, dus! Het eerste rondje ben ik al behoorlijk gesloopt en dat is ook niet zo gek als ik zie dat ik onder de 11 minuten dit rondje heb gelopen als ik onder de boog van het eerste rondje door kom. In de eerste ronde haal ik 1 dame in, maar word ik verder niet ingehaald. Ik hoop dat dit in ronde 2 zo kan blijven.
Tijdens het eerste rondje in full focus.. Foto door: Photo’s by Janneke
Vlak na het eerste rondje, doorbijten en serious face.. Foto door Johan Reijnders
Het tweede rondje (2,5 kilometer)
Tussen kilometer 3 en 4 had ik het wel wat zwaarder, dus dat merkte ik in een pace die afzakte. Jammer, die secondes had ik echt nog wel kunnen gebruiken J, maar is niet anders. Ook in het park zit er een dame op de fiets die niet echt uit kijkt (die bij een team hoort) en waar ik tegen aan knal. Dat vond ik erg jammer, want bij een race moet je toch rekening houden bij de mensen die voor de tijd willen gaan en hier geen belemmering voor vormen… maar gelukkig kan ik me snel hervatten :). De laatste kilometer herpak ik mezelf, ik zie voor me een dame die ik eigenlijk nog wel voorbij wil, maar ze blijft me net voor. Tot de laatste 300 meter, ik zie een gaatje en sprint er langs heen. Een eindsprint richting de finish volgt en ik word afgeklokt met 22.15 minuten. Ik kijk op mijn horloge en zie dat mijn Polar maar 4,93 kilometer aan geeft. Bummer. Ik vraag toeschouwers aan de kant te gaan en loop nog een stukje tot de 5 kilometer. Dan geeft mijn eigen klokje de tijd 22.30 minuten aan. Of het parcours dus exact 5 km was, betwijfel ik, maar dan zou de tijd van 22.15 een PR zijn (Ik liep nooit eerder een 5 KM wedstrijd, maar liep in snelle trainingen al wel tijden rondom de 22.30 en ook tijdens een 10 KM race was mijn 5 km tijd rondom dit punt).
Laatste rondje. Focus is on, let’s do this!
Doorbijten en alles geven de laatste 100 meter. Foto door: Johan Reijnders
Na de race
Na de race zie ik de dame die ik nog net inhaalde. Ik loop naar haar toe en zeg nog even: goed gelopen en sorry dat ik je zo last minute nog inhaalde :). Ze kon er gelukkig heel goed mee om gaan! Ik zou zelf het ook heel irritant hebben gevonden… Maar blijft een race (eigenlijk ben ik te lief voor races haha).
Uitslag
Met de tijd van 22.15 werd ik 6e dame in een veld van zo’n 400 dames. Kijkende naar de top 6 besloeg dit 3 hele snelle jonge Atletiek dames, dus ik ben zeker niet ontevreden. Ik zou denk ik zo nog een keer een 5 kilometer wedstrijdje doen! Toch leuk om een keer ‘gas te geven’. En zeker omdat ik nog niet op m’n helemaal oude niveau ben, kijken of er nog wat meer in zit. Op een parcours met 100% asfalt ofzo ;-).
De organisatie, vrijwilligers en locatie waren top geregeld. Garderobe kon je mooi je spulletjes kwijt, veel fotografen die je vast legden, kortom: leuk! Ook kreeg je een ‘goodiebag’ waar een pakje Yakult in zat. Dat kost toch al gauw 2,5 euro, dus kun je zo van je inschrijfgeld eigenlijk aftrekken ;). En dat alles in mijn hometown!
Na de run ging ik lekker nog uitgebreid lunchen met m’n moeder bij ons favoriete lunch gelegenheid in Rijssen; “de Stadsboerderij” en toen (met een erg, erg volle maag haha) snel thuis douchen, omkleden en op naar een super leuke middag en avond in Amsterdam. Het was een mooie zaterdag!
Wie heeft er nog meer toevallig de Ladies Park Run gelopen? En, hoe ging het? Laat gerust een berichtje achter!
Patty, wat een leuk verslag! Bedankt voor het plaatsen van mijn foto, jij ging als een speer het bruggetje over! Ik wens je veel succes verder met je runningcarriére! Groeten van Janneke Raamsman
Hallo,
Wat een super leuk en mooi verhaal.
Gefeliciteerd met je plaatsing.
Ik heb ook mee gelopen en behoor tot de onderkant van de plaatsing,maar ik ben dan ook een die voor het plezier mee loopt. Ik loop ook nog maar 10 weken hard.
Dit was mijn eerste hardloop wedstrijd.
Ik ging er van uit dat ik laatste zou worden,en dat werd ik nog net niet. Ik vond het geweldig om met een paar andere dames van uit Nijverdal om mee te doen. Het is een mooi parcour om de “oude dame” heen. Heerlijk deels bos en verhard. Ik heb genoten, en dat is aan mijn foto’s ook te zien,sta bijna overal lachend op.
Succes bij alles wat je gaat doen kwa hardlopen.
Met vriendelijke groet,
Helen Wessels