8 Kastelenloop Vorden
De acht kastelenloop, ofwel 8 kastelenloop Vorden. Een wegwedstrijd door de prachtige Achterhoek, die al jaren op mijn bucket list stond. Of ik was geblesseerd, of het kwam niet uit met de kleintjes. Kortom: in alle jaren dat ik hardloop had ik tot afgelopen zondag nog nooit de prachtige Achtkastelenloop in Vorden gelopen.
De achtkastenloop is vernoemd naar het feit dat je langs/rondom 8 kastelen loopt. Ik heb een paar ‘bordjes’ gezien, maar de kastelen zelf zijn helaas niet in beeld geweest. Ik heb ergens gelezen dat als je de afslagen naar de kastelen toe erbij zou volgen, je ongeveer op 35 kilometer zit.
Voordelen van dit parcours
Dit parcours wordt vaak voor marathonlopers gebruikt in een soort van ‘try-out’, omdat het een van de weinige (vlakke) 30 kilometer wedstrijden is. Voor mijzelf gewoon een stok achter de deur, om eens een lekkere lange duurloop te lopen en mezelf iets meer te pushen dan tijdens een training. Maar veel lopers gebruiken de 30 km als voorbereiding voor een van de mooie voorjaarsmarathons. Zo hoorde ik Rotterdam, Leiden, maar ook internationale marathons voorbij komen.
Last-minute beslissing!
Ik kom er vrij laat achter dat de achtkastelenloop begin maart dit jaar plaatsvindt. In de week voor de wedstrijd denk ik; goh, laat ik eens kijken hoe het met de inschrijvingen staat. Toen zag ik dat het helaas al vol was en dat de inschrijvingen al lange tijd waren gesloten. Oei! Eerst dacht ik; dan laat ik hem aan me voorbij gaan, maar toch besloot ik eind van de week een oproep te plaatsen. Met wat geluk kon ik een startnummer overnemen. Voor het originele bedrag van € 20,-, wat gezien de tegenwoordige startbewijzen redelijk is.
Ik heb er zin in!
Voor deze ‘wedstrijd’ ben ik eigenlijk niet nerveus, wat normaal wel het geval is. De twee dagen voor de wedstrijd ben ik heerlijk uit eten geweest, heb ik een verjaardag gehad en dus eigenlijk niks niet extra gelet op voeding. Ook heb ik mijn trainingen niet ‘beperkt’. Het startnummer was immers pas medio zaterdag definitief!
De enige twijfel die ik voor de start heb is hoe mijn benen gaan voelen en reageren op deze afstand en welk tempo ik kan aanhouden. Daarnaast is het weer erg wispelturig en gezien dit mijn eerste wedstrijd van het jaar is, moet ik even weer in de ‘wedstrijd flow’ komen. Ik trek dus een longsleeve en lange tight aan, maar gooi mijn rugzak vol met een extra set kleding, arm sleeves, zodat ik desgewenst me later nog kan omkleden (wat ik uiteindelijk niet doe).
De start is mooi overzichtelijk. Bij een sporthal, waar je je sleutels in bewaring kan geven. Ik arriveer rond 11.45, neem mijn startnummer aan van mijn contactpersoon en ga nog even naar de WC. Ook kijk ik even om me heen of ik bekenden zie. Dan spot ik mijn buurvrouw! Super leuk. Helaas blijk ik heel veel ‘insta-bekenden’ te hebben gemist, die achteraf wel meegelopen hebben!
De race
Ik probeer een beetje vooraan in het startvak te starten. Heb geen echt raceplan, maar heb wel het streven om rond de 5’00” te lopen en dus rond de 2.30 uur te eindigen. In het startvak verwonder ik me over het carbon geweld en dus het aantal euro’s wat daar rond staat te bouncen voor de start.
Kilometer 1 – 5
De eerste 5 kilometer heb ik het gevoel dat ik heel hard van stapel loop. Ik vind het lastig om mijn pace te vinden. De pacegroep voor me loopt te snel en ik val al snel een beetje tussen het veld in. Op een bepaald moment loop ik met een dame die de halve marathon loopt. We praten heel af en toe wat en proberen het tempo te bepalen, maar echt helemaal optimaal gaat dit niet. Ik kom daardoor niet meteen helemaal lekker in de flow, omdat ik het gevoel heb te snel te gaan. Ik merk ook dat mijn benen wel iets zwaar voelen, maar dat komt ook omdat ik ook gewoon alle trainingen heb gedaan en deze wedstrijd er ‘tussendoor’ kwam. Je ziet ook dat mijn pace een beetje alle kanten opgaat en ik niet stabiel loop. Zie tabel hieronder.
Kilometer 6 – 15
Deze kilometers gaan eigenlijk best lekker. Ik geniet van de omgeving en vanaf het tweede waterpunt drink ik netjes een slokje water of sportdrank. Geen voorkeur; ik mix het een beetje. Verder heb ik me erbij neergelegd dat ik een wat hoger dan gepland tempo lijk te lopen en probeer op basis van mijn ademhaling en gevoel te kijken of ik dit kan volhouden. Ik besluit niet op mijn horloge naar de pace te kijken. Af en toe hoor ik een medeloper die passeert een pace noemen en dit zit rond de 4’45”. Zelf denk ik dus dat ik iets langzamer loop. Het valt me aan deze loop op dat er veel verschillende ondergronden zijn. De verharde zandwegen en asfalt zijn prima te doen, de klinkerpaden met afstanden en hobbels ertussen zijn iets minder aan mij besteed. Ik merk dat ik daar heel erg probeer de juiste route te vinden om geen disbalans te krijgen of bijv. door mijn enkel te gaan.
Kilometer 16 – 23
Rond kilometer 16 staat er een nieuwe waterpost en bananen. Ik had dit van tevoren gelezen en had hier best wel zin in. Dus ik grijp eerst wat drinken en dan een banaan. Die laatste glibbert best snel weer net zo hard uit mijn handen. Pech gehad, dus. Een beetje teleurgesteld loop ik verder. Rond de 18 kilometer hoor ik een toeschouwer zeggen ‘wow, die ziet er nog fit uit / loopt mooi’ en ik denk; ‘goh, ja ik voel me nog wel fris ja’. 2 seconden later passeert er echter een hele snelle dame, die me daarna net zo makkelijk voorbij sprint. Goed… dat ging dus niet over mij haha.
Vanaf het halve marathon punt begin ik een beetje gammel te worden en rond de 23,5 kilometer krijg ik gewoon een hongerklap. Ik vind het bijzonder dat ik dit soms krijg, gezien de goede maaltijden die ik eigenlijk nuttig voor de race (in dit geval 4 volkoren boterhammen met dikke laag vruchtenhagel, 2 koppen thee met suiker, bijna een halve liter appelsap en wat sportdrank). Ik twijfel of ik mijn gelletje wil nemen, want heb geen zin om last van mijn darmen te krijgen. Toch besluit ik dit maar te doen, maar ben voor mijn gevoel wel 1 of 1,5 kilometer hiermee bezig.
Kilometer 23,5 – 30
Na het gelletje is het ‘einde’ eigenlijk snel in zicht. Ik zie een kenmerk bordje liggen en neem aan dat dit de 25 km is. Ik spiek snel op mijn horloge, die dan 24,96 km aangeeft. Ja, de laatste loodjes zijn aangebroken. Ik voel dat het gelletje me wel wat energie geeft en denk dat ik weer lekker mijn tempo kan hervatten. Achteraf blijkt dat ik nog flink een versnelling heb ingezet, maar ook op dit moment kijk ik niet meer op mijn horloge.
Als we nog een kleine 2 kilometer hebben te gaan (werd door een van de vrijwilligers netjes benoemd), voel ik dat ik wat gas aan het bijgeven ben. Ik heb net een dame ingehaald, en wil die graag voorblijven.
Op kilometer 29 wordt onderstaande foto nog van me gemaakt. Ik vind zelf dat ik er nog best fris uit zag 😉.
De finish is in zicht!
Ik kijk op mijn horloge en er is nog een kleine 500 meter te gaan. Ik merk dat ik nog net even wat aanzet, maar me echt prima voel. Het gelletje doet dus goed zijn werk. Vlak voor de finish merk ik dat het er om spant of mijn horloge de 30 aan tikt. Dus ik denk; als het nodig is ren ik nog even door. Ik zie ook de tijd en besef dat ik onder de 2u21 heb gelopen. Goh. Ik ben nog niet bezig met welke pace dit is, maar ik ben erg blij! Met 29,99 kom ik over de finish, maar kan eigenlijk nergens heen. Ik draai een knullig rondje en zet m’n horloge stop. Toch eindig ik hierdoor precies op 30,01 km. Ik ben nog even bang dat Strava er wat van afsnoept, maar dat is dit keer niet het geval. Ha!
Mijn netto eindtijd is 2.20.52. Een pace van 4’41” per kilometer. Met dit resultaat ben ik erg tevreden. Als ik kijk naar mijn gemiddelde hartslag én de versnelling die ik de laatste 5 kilometer bijna onbewust heb ingezet, kan ik terugkijken op een mooie race.
Met een mooie medaille én een bos narcissen cross ik snel terug naar huis, lekker knuffelen met mijn gezinnetje. En die medaille? Die was ik natuurlijk zo kwijt.
Heb jij toevallig ook in Vorden gelopen of deze race wel eens eerder gelopen? Ik ben heel erg benieuwd naar jouw ervaringen en of je je herkent in mijn verhaal!
Sportieve groet,
Patty
PS, voor de liefhebber hier een overzicht van de 8 kastelen. Althans, een aantal zijn landgoederen en of deze onder definitie kasteel vallen? Geen idee. Ik ben geen geschiedenis expert. Daarnaast is Kasteel Vorden een die in dit lijstje mist, die ligt volgens mij niet helemaal op de route. Kortom, of een leuk fabeltje of een leuk feitje.
- Huis den Bramel, rondom kilometerpunt 2.
Interessant, officieel een buitenplaats en voorheen een kasteel. Wordt in de geschiedenisboeken al rond 1396 benoemd. - Landgoed het Enzerinck met kasteel het Enzerinck wat verder van de route af tussen kilometerpunt 2 en 3
Ook officieel een buitenplaats. De oudste vermelding van Het Enzerinck dateert uit de veertiende eeuw. - De Wildenborch, rondom kilometerpunt 8
De Wildenborch is een van de weinige, nog particulier bewoonde, buitenplaatsen in de Achterhoek. Eerste vermelding stamt uit 1371. - Huis ’t Medler, rondom kilometerpunt 11
De vroegst bekende vermelding komt uit 1483 als Jacob van Hackfort dat jaar eigenaar blijkt. Ook een buitenplaats en landgoed. Gebouwd voor 1554 en ook particulier bewoond. - Huize de Wiersse, rondom kilometerpunt 12
De oudst bekende vermelding stamt uit 1288. Het landgoed is 300 hectare groot en heeft 48 complex onderdelen. Ook deze wordt particulier bewoond. - Het Onstein, rondom kilometer 14
De vroegst bekende melding stamt uit 1494 als hofroerig goed Onstedynck. Rond 1613 werd een landhuis gebouwd. Pas rond 1925 werd het meer een kasteelachtig aanzien. Officieel is het geen kasteel of havezate. - De Kiefskamp, rondom kilometer 18
De Kiefskamp is het enige kasteel in Vorden dat niet uit de middeleeuwen stamt: het huidige huis werd in Lodewijk XVI-stijl gebouwd in 1776 - Kasteel Hackfort, rondom kilometer 22,5
Werd in de periode 1367 – 1376 gebouwd en werd in 1392 voor het eerst ‘Hacforden’ genoemd.
Leuk om te lezen. Knap gelopen zeg ! 😄