#RACEDAY: Wiezoloop 2017

Slowback Sunday.. Met een throwback naar de Wiezoloop 2017 van afgelopen zaterdag 17 juni. De week erna is voorbij gevlogen en ik heb eigenlijk nog niet de moeite genomen om er op terug te kijken of er over te schrijven. Maar bij een race hoort een raceverslag, dus wat later dan gepland, maar ik ga jullie nu vertellen hoe deze loop is gegaan!

Lopen met dertig graden.

Even flashback na vorige week. Toen het zo lekker warm begon te worden. Waarom zou je dan in de hitte gaan lopen?! Goede vraag. Ik reed vrijdags van mijn werk naar huis en zag dat ze de borden voor de Wiezoloop 2017 aan het klaarzetten waren. Het is dus bij mij om de hoek (10 minuten rijden). Deze loop stond al op mijn wishlist, maar elke keer was ik er niet of kwam het niet uit. Ik besloot dat het misschien best leuk was om hier aan mee te doen, maar had geen plan. De gehele zaterdag was ik nogal lazy.. omdat ik dacht: misschien ga ik straks nog lopen. Ik had gezien dat de 10 kilometer om 17.30 zou starten. Niet echt mijn tijdstip om te lopen, maar die van de 5 begon 19.15 en daar had ik eigenlijk nog minder zin in. Ik dacht: ik ga voor de na inschrijving, maar rond 16.00 uur kreeg ik via-via een ticket aangeboden. Nog beter! Nu kon ik er niet meer onderuit. Snel omkleden en gaan.

Omdat je niet zo ver hoeft te reizen wordt je wat lazy in je voorbereiding. Ik vergat bijvoorbeeld mijn banaan en ging eigenlijk iets te laat van huis. Maar goed, lessons to learn dan toch. Via een pitstop van het ticket ophalen en het balen van mijn thuisgebleven banaan liep ik naar wat water na de start. Beetje sfeer opsnuiven. Ik had gezien dat we 2 rondes van 5 kilometer zouden moesten lopen, maar daar hield het wel mee op. Mijn voorbereidingen waren dus eigenlijk zo goed als nul. Ik besloot dat een spontane actie toch wel zou moeten kunnen. En ik had nog een appeltje te schillen met mezelf van de week ervoor, toen mijn lijf niet meewerkte tijdens de loop in Neuss.

Vlak voor de start

Ik stond heerlijk ontspannen in het startvak. Achteraf gezien was ik eigenlijk nog heel vroeg in het startvak aanwezig (17.15 ofzo) en dus kon ik prima vooraan beginnen. Al snel hoorde ik wat mensen zeggen dat er veel onder de 30 minuten zou lopen, dus ik zeg: ik schat dit eerder rond de 32 minuten. Wist ik veel dat er een paar secondes later een hele bus met Kenianen etc. werd los gelaten. Het zou een snelle race worden, haha. Zo snel dat je zelfs de kans zou hebben ingehaald te worden door de eerste lopers. Oei. Als mij dat maar niet ging gebeuren. Al was mijn streven tussen de 50 – 55 minuten, dus zou dit niet mogen / moeten kunnen gebeuren (rekensommetje van 2x 28 minuten maakt gelukkig 56 minuten.. maar hey dat minuutje is ook zo weg).

Ik ging best dubbelop de start in. Omdat het tijdstip me niet echt lag, ik te weinig vlak voor de start had gegeten en ik niet wist hoe mijn lijf het zou doen, wilde ik aan de ene kant genieten. Aan de ene kant, dat appeltje he.. Ik besluit gewoon te gaan en te zien hoe het gaat lopen.

De eerste ronde

De eerste ronde werd ik gewaarschuwd door een mede loper dat het eerste stuk best dalend zou zijn ; niet te hard starten, want dan krijg je erna last van. Maar in mijn enthousiasme ging ik natuurlijk sjoef best wat harder dan gepland. Maar wonderbaarlijk genoeg voelde ik me best prima. Ik startte ook met de snelle jongens (en enkele dames) en dan ben ik toch altijd geneigd net wat meer gas te geven. Je wordt wel links en rechts ingehaald, maar dat heb ik liever dan dat ik zelf moet zigzaggen om ergens langs te kunnen komen.

Na een kilometer of 3 – 4 word ik ingehaald door een dame. Grrr. Dat vind ik nooit leuk. Daarna komt me er nog een langs. Maar deze dame heeft een enorm wisselend tempo. Ik besluit haar een beetje bij te houden. Dat gaat me prima af. Maar op een gegeven moment zakt ze toch terug en besluit ik verder te gaan; in de hoop dat ik geen inkak moment krijg en ze me zelf weer inhaalt.

Ergens in de eerste ronde – waar er meer dan voldoende water en sponsjes worden uitgedeeld; hulde! – begin ik al trek te krijgen. Hoe irritant is dat! Het is echt etenstijd en dat vind mijn buik ook, haha. Ondanks dat ik toch voordat ik ging starten nog extra heb gegeten… die banaan was toch handig geweest. Ook heb ik geen gelletjes ofzo en de warmte is best aanwezig. Ik besluit iets kalmer aan te doen, maar probeer wel aan te blijven zitten.

De kilometers gaan niet super snel, maar ook niet super langzaam. Beetje lastig uitleggen. Ik heb het door de combinatie van bovengenoemde omstandigheden wel zwaar, maar loop op zich ook toch wel lekker. En op de een of andere manier denk ik nu ‘als ik maar in de tweede ronde ben, dan ben ik er bijna’. En dat helpt. Dus voor ik het weet tik ik toch al die tweede ronde aan.

Focus in de eerste ronde..

De laatste ronde

De tweede – en tevens laatste – ronde vond ik dit keer erg prettig. Ik weet nu precies op het parcours welke stukken fijn zijn, op welke stukken ik minder makkelijk kan lopen, waar ik best wat wind tegen krijg en op welke (veel!) punten ik water kan krijgen. Dit zorgt voor mijn eigen strategie aanpak. Bij een kilometer of 6 – 7 zie ik de dame die me in de eerste ronde heeft ingehaald. Mijn nieuwe doel wordt: deze inhalen. Voor mijn gevoel heeft ze veel gas de eerste ronde gegeven en neemt ze nu wat gas terug. Ik ben redelijk consistent (voor mijn gevoel) aan het lopen en merk dat ik wellicht nog wat ruimte heb om even een inhaal sprintje ofzo te doen. Ik besluit in haar stroming mee te gaan. Ze is in beginsel nog wel echt te ver verwijderd, maar vanaf kilometer 8 bedenk ik: wat doe ik. Nu inhalen, of er achter blijven hangen en proberen de laatste paar honderd meter er langs te gaan. I know, niet echt heel aardig en behoorlijk competitief, maar wel een goede strategie, right?

Bij twijfelen, inhalen.

Toch merk ik dat ik door wil en dat ik eigenlijk er nu al langs wil. Na even twijfelen cross ik er langs heen. Want bij twijfelen; inhalen. Ergens tussen de 8 en 8,5 moet er op hebben gezeten. Dit is enorm shit. Want ik voel nu de ogen in mijn rug branden voor mijn gevoel. Nu wil ik natuurlijk niet meer ingehaald worden. Dus blijf ik focussen om geen gas terug te geven. Dat is pittig, kan ik je zeggen. Deze kilometers worden dus ook nog zwaarder en warmer. Ik merk dat ik echt alles aan het geven ben, maar merk ook dat mijn lijf niet zo hard protesteert en dus ben ik eigenlijk al best tevreden.

De laatste meters

Op de laatste 500 meter zet ik NOG even aan. Ik merk dat ik dan wel op ben en dat de warmte echt wel aanwezig is. Nog even. Dan moet ik bij de finish zijn. En dan is hij er toch net wat sneller dan gedacht en klok ik af. 47.05. Wat balen. Dat wordt net geen netto notering onder de 47 minuten. Maar gezien alle omstandigheden ben ik niet ontevreden. Ik hang even over de railing (even bijkomen – ik geef echt altijd alles wat er nog in zit die laatste paar honderd meter), loop dan wat door om wat te drinken (er staat Isodrank van Sportvoedingsshop klaar en kan wel echt flink wat gebruiken) en kijk nog heel even na wat andere finishers.

Never give less then all you’ve got.. something like that. Ik pers op het laatst echt ALLES er nog even uit. Dat ziet er dan zo uit. Nee, charmante finish foto’s ken ik helaas niet :).

After the run

Dan loop ik terug naar de sporthal waar ik mijn tas heb achtergelaten. Daar hebben ze een masseur staan en ik besluit om te kijken of er plek is voor een massage. En dat is er! Vervolgens geniet ik oprecht van die massage en de ontspanning aan mijn benen. Dan is er nog een klein stemmetje dat zegt: als je nu niet zo gas had gegeven had je ook nog de 5 km er achteraan kunnen plakken… maar goed, de wijze ik weet heel goed dat mijn lijf rust nodig heeft. Dus loop ik voldaan naar de auto en rijd ik terug naar huis waarna ik heerlijk meer niks doe de hele avond behalve luieren, eten en drinken.

Ik bekijk ‘s avonds nog even snel mijn officiële uitslag op de website en zie dat ik 1^e ben geworden in de categorie van de dame waar ik het ticket van heb gekregen (35+). Oeps. Dat had ik niet verwacht. Even netjes een mailtje na de organisatie om dit te laten corrigeren. Mijn officiële tijd: 47:04 min. Dat gaat de goede kant op. Hopelijk blijft deze lijn doorzetten, al weet ik uit ervaring dat het geen rechte lijn is maar een hele wiebelige, dus to be continued…

Heb jij toevallig ook een leuke race gedaan afgelopen weekend of misschien dit weekend? Of bijvoorbeeld zelfs de Wiezoloop 2017 gelopen? Ik ben heel benieuwd hoe jullie dit hebben ervaren in de warmte! Let me know! En wat zijn jullie plannen voor dit weekend? Ik heb een hele lege agenda, dat is ook gek voor de verandering..!